Eerste impressies

We hebben de laatste 24 uren heel veel gereisd. We vertrokken gisteren rond respectievelijk half drie en drie uur in de namiddag in Oudenaarde en Gent. Een achttien uur later – tussen 9 en 10 uur deze ochtend - kwamen we aan in Rwanda. Hieronder volgen enkele impressies.

Hartelijkheid

We zijn ontzettend hartelijk ontvangen door de Rwandese zusters. Ze stonden ons op te wachten op de luchthaven en hebben ons meteen op het hart gedrukt dat we ons over niets zorgen mogen maken. Ze brachten ons naar hun klooster waar we in het gastenkwartier verblijven. Meteen kregen we boterhammen, thee, koffie en fruit.  Ze bleven vriendelijk maar kordaat aandringen dat we zeker voldoende moeten eten, daarna staken ze ons verplicht in bed (omdat we moe waren van de reis) om ons een kleine twee uur later opnieuw te komen halen voor het middageten, dat we samen met de zusters zouden delen. Daarna nog even verplichte rust om dan de stad in te trekken. Ondertussen blijven de zusters maar benadrukken dat we welkom zijn en dat ze blij zijn dat we er zijn.

Tijd

Eén van de dingen die ik mij nog heel goed herinner van mijn vorige reizen naar Congo en Rwanda is de volledig andere beleving van tijd in beide landen ten opzichte van België. Een zeer bekende Congolese spreuk zegt: “Vous (Europeanen) avez le montre, nous avons le temps”. Alles heeft hier zijn ritme en het heeft geen enkele zin om je daarin op te winden. Dat hebben we meteen weer mogen ervaren. Toen we aan zuster Hélène vroegen of het niet erg was dat ze een uur had moeten wachten (ons vliegtuig had een klein uur vertraging), zei ze dat dit helemaal geen probleem was. Want in Rwanda “il y a de la temps élastique”.

Weer

We hadden in België uiteraard het weerbericht al eens bekeken en we waren voorbereid op heel slecht weer. In Rwanda is het momenteel namelijk regenseizoen. Vanuit het vliegtuig zagen we een hele hoop dreigende wolken. Toch hebben we momenteel geluk. We hoorden hier en daar al eens een onweer in de verte, maar voorlopig is het een blauwe hemel met witte wolkjes. Wel is het drukkend en vochtig warm.

Hoop

Vijf jaar geleden was ik ook in Kigali. Ik herkende meteen de skyline van Kigali (Kigali ligt mooi op een heuvel en er staan enkele hogere gebouwen op de heuvel). Toch merkte ik al snel dat er veel veranderd is op die 5 jaar sinds ik hier was. Overal in Rwanda is men aan het bouwen. In de hele stad staan grote bouwwerven en zijn er banken en hotels uit de grond gerezen. In vergelijking met bijvoorbeeld buurland Congo doet Rwanda het economisch ontzettend goed en dat merk je. En dat geeft hoop in een continent dat wij vooral kennen van minder vrolijk nieuws…