Na een deugddoende nachtrust brak heel vroeg een nieuwe dag aan. Ook al is het hier om 6uur 's ochtends klaar, de vermoeiende reis zorgde ervoor dat mijn wekker noodzakelijk was. Na een verkwikkende douche (zeker als er geen warm water is) startte dag twee.
Deze ochtend werden we verwacht op onze partnerschool. We
kregen een rondleiding doorheen de school. De zuster verantwoordelijk voor de
discipline nam ons op sleeptouw.
In de leraarskamer ontmoetten we enkele leerkrachten. Centraal tegen de muur in de leraarskamer werd meteen duidelijk dat ze onze scholenband ernstig nemen. Onze band wordt geïllustreerd door een ingekaderde tekening.
In de leraarskamer ontmoetten we enkele leerkrachten. Centraal tegen de muur in de leraarskamer werd meteen duidelijk dat ze onze scholenband ernstig nemen. Onze band wordt geïllustreerd door een ingekaderde tekening.
De hartelijke ontvangst gisteren zette zich vandaag
onverminderd verder. Iedere leerkracht stelde zich aan ons (de gasten uit België)
voor.
Het contact met de leerkrachten is echter verwarrend. De ene verkiest het Engels, de andere praat liever Frans. Het liefst zouden ze gewoon het Kinyarwanda gebruiken.
Geen gemakkelijke taal. Pieter houdt in zijn notaboekje een lijst bij met de voornaamste woorden. Rechts zie je hem in de leraarskamer naast een leerkracht Frans aan het werk.
Het contact met de leerkrachten is echter verwarrend. De ene verkiest het Engels, de andere praat liever Frans. Het liefst zouden ze gewoon het Kinyarwanda gebruiken.
Geen gemakkelijke taal. Pieter houdt in zijn notaboekje een lijst bij met de voornaamste woorden. Rechts zie je hem in de leraarskamer naast een leerkracht Frans aan het werk.
We kregen enkele klassen te zien. Hier zagen we leerlingen van het eerste jaar. Ze blijven het grootste deel van de dag in het zelfde lokaal zitten. Enkel voor de wetenschapsvakken gaan ze naar één van de labo's op school. Zo heeft ieder wetenschapsvak (het is dan ook een school waar wetenschapsrichtingen ingericht worden) een eigen labo.
Een klas waar Pieter les geeft, had al via brieven contact met een klas in Kigali.Een bezoek aan deze klas kon dan ook niet ontbreken (foto links onder). Pieter bedankt hen voor de correspondentie en nodigde hen uit nog een brief te sturen naar onze leerlingen die wij dan zouden meenemen.
We kregen een rondleiding doorheen enkele klassen maar ook doorheen het internaat. Het eerste wat ons opvalt is de discipline die hier heerst. Zowel in de klassen, in de recreatieruimte als in het internaat. La soeur discipline verdient al haar pluimen.
In het internaar verblijven 667 leerlingen die een volledig trimester op school verblijven. Het grote gebouw is onderverdeeld in slaapkamers van 10 of 12 bedden. Iedere leerling krijgt een bed en een kast. Hier wordt geen onderscheid gemaakt tussen arm of rijk. Iedereen slaapt door elkaar, krijgt dezelfde lakens, hetzelfde uniform...
We kregen de keuken te zien waar men op hout het eten bereidt (foto links). Op de foto rechts zien we de eetzaal waar alle interne leerlingen 's ochtends ontbijt. Voor het middagmaal maken ook de niet-internen gebruik van deze eetzaal (foto rechts).
De rondleiding van deze voormiddag eindigde in de ziekenboeg. Als leerlingen ziek zijn en de lessen niet kunnen volgen, worden ze hier onder gebracht. Op de foto hiernaast zien we het lokaal waar de verpleegkundige van de school de leerlingen onderzoekt, medicijnen geeft...
Een voormiddag die veel heeft losgemaakt bij mij. Deze namiddag staan contacten met leerkrachten op het programma en misschien mogen we ook een les van hen volgen. Ik ben alvast benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten