Gisenyi

Nagenieten
Gisteren heb ik kennis mogen maken met de biercultuur in Rwanda. Al verkiezen de meesten hier Amstel of Heineken???, "les vrais hommes" drinken hier Mutzig.
Pieter herinnerde zich van een vorige reis nog een drankje. Blijkbaar vroeg hij naar een Keniaanse aarbeienwijn. De eigenaar had het niet maar vroeg even te wachten. Even later verscheen er een Grenadine-achtig drankje op tafel. Een gelukkige collega tussen enkele collega's uit Rwanda.

Een nieuwe dag
Deze ochtend zat er een briefje onder de deur dat we om 8 uur verwacht werden bij Zuster Hélène voor onze uitstap naar Gisenyi. Een half uur later werden we via sms op de hoogte gebracht dat ons vertrek een uur later zou plaats vinden. Het ideale moment om nog even verder te lezen in het boek van Quinten,  De voorspelling. Pieter vulde zijn lijstje Kinyarawanda aan.

Uiteindelijk zijn we kunnen vertrekken om 9.35 uur. "Le temps elastique".

Rwandees verkeer
Vandaag stond een rit van bijna vier uur op het programma. Een tocht naar het Westen van Rwanda, aan de grens van Congo. 

Het Rwandees verkeer blijft verbazen. Op onze route zagen we de meest eigenaardigste zaken:

- vrachtwagens die zwaar overladen zijn en amper de berg op kunnen

- vrachtwagens die in panne staan langs de weg. De handige chauffeurs proberen zelf de herstellingen uit te voeren, de andere zitten geduldig te wachten naast de vrachtwagen tot er hulp komt

- fietsers die zich aan een vrachtwagen hangen en zo de steile hellingen beklimmen. Dit gaat veel sneller dan de collega's die de overladen fiets de berg opduwen

- verkeersdrempels waar een modale Belgische wagen niet zonder schuren over kan
- agenten die snelheidscontroles uitvoeren maar weinig boetes kunnen uitschrijven omdat de chauffeurs elkaar hectometers op voorhand waarschuwen

- enkele agenten die zich begonnen voor te bereiden op een plaatselijke wielerwedstrijd
...

De natuur

Gedurende de rit hebben we kunnen genieten van de prachtige natuur die het land rijk is. Het aantal wilde dieren bleef echter beperkt tot een geit, koe of varken aan de leiband. Kippen dragen ze in de hand.
Op de flanken van de bergen heeft men terrassen gemaakt die men volop gebruikt voor de landbouw. Wortelen, kolen, maïs, aardappelen en bonen zijn de meest voorkomende gewassen. Op ieder stukje dat open blijft, plant men bananenplanten. We zagen ook enkele gigantische theeplantages.

In Gisenyi hebben we een bezoek gebracht aan het Kivumeer. Een heel uitgestrekt meer met een zandstrand dat men voor recreatie gebruikt. Men bevist het meer nog maar tegenwoordig wordt er ook methaangas ontgonnen.
Aan de overkant van het meer zie je Congo. De grens tussen Rwanda en Congo bevindt zich in het meer.

De grens

Naarmate we de grens met Congo naderden, werd duidelijk dat hier recent nog problemen waren. We zagen een groot vluchtelingenkamp dat nu grotendeels verlaten is. De zwaarbewapende grens toont echter aan dat hier nog niet alles vredevol verloopt. We waren ook getuige van enkel vrachtwagens van het Rode Kruis die zich verzamelden aan de grens.

Middagmaal

Na enkele straten (soms driemaal) in en uit te rijden bereikten we de plaats waar we zouden eten. Onze gids, de jarige Zuster Hélène kende een goed plekje. En gelijk had ze. We kregen een mix van twee culturen voorgeschoteld. Na de handen aan tafel te hebben gereinigd (want dit gerecht eten we met de handen) serveren ze ons enerzijds een geroosterde vis (Tilapia) met bananen en anderzijds frieten met mayonaise. We voelden ons meteen thuis.
We mogen deze delicatesse verorberen in een typisch Afrikaans ingerichte hut. Voor sfeer en gezelligheid een 10/10. 

Terugrit

Na nog even in Gisenyi te hebben vertoefd, vertrokken we richting Kigali. Het was iets voor vijf geworden toen we vertrokken. Vele mensen kwamen naar de stadscentra om enkele boodschappen te doen en elkaar te ontmoeten. Opdat wij de komende dagen geen honger zouden lijden, wou zuster Hélène enkele wortelen kopen op een typische markt. Eenmaal de "parking" te hebben opgereden kwamen alle dames hun goederen aanprijzen. Na een twintig kilo wortelen en een zestal maïskolven te hebben ingeladen in de pick-up begon het onderhandelen over de prijs. Voor 3000 RWF (€3.3) konden we onze weg verder zetten. 

In het dal zagen we een mist opduiken. Dat leek ons vreemd want de plensbuien van deze ochtend waren verdwenen. Toen we de "mist" naderden werd ons meteen duidelijk dat het geen meteorologisch fenomeen was: alle mensen waren hun maaltijd aan het bereiden op hun vuurtjes wat voor een gigantische rookontwikkeling zorgde.

Heel snel viel de duisternis. We kregen dan ook een prachtig zicht op Kigali by night. Een prachtige zee van lichtjes dook op tegen de berg. We waren eindelijk thuis van vermoeiende dag waar we heel wat mooie zaken gezien van Rwanda.

Moe maar tevreden: muramuke (goede nacht)!